Kudüs’ü anlatsam
veya toplasam
bütün Kudüs şiirlerini,
karşına geçip okusam.
Damarlarımdaki sarı kubbeyi
alsam, karşına geçsem;
bütün günlere, zamana,
hayata, aşka, Kudüs’ü anlatsam.
Yeşil çimenlere haykırsam,
zalimlerin yüreğini söküp
senin aşkınla doldursam,
bahçende bir taş olsam.
Çocukların ayakları altında olsam
veya en yüksek minareye çıkıp
“Kudüs!” diye bağırsam;
herkes susarken
ben Kudüs’ü anlatsam.
Bir gün onların pis sesleri sustuğunda
Kudüs kubbesinde bağırsam,
“Allah’tan başka ilah yoktur,” desem,
en güzel ezanları senin gölgende okusam.
Bu zulüm bir gün dindiğinde,
İslam sancağı sallandığında,
ve bir gün şehadetler
yerini bulacak;
en güzel ezanlar
Kudüs kubbesinde okunacak.
Ahmet Furkan YALÇIN
Bir yolcu..
Bir yanıt yazın