Sustu şarkılar…
Elimi kımıldatabilsem fethedeceğim yeniden İstanbul ‘u.
Dudaklarım kımıldasa nazenin sözler çalacağım geceye.
Ne mümkün gözlerimde aydınlık, bakışlarımda fer…
Koşmam gerek, erişilmez sonun avucuna.
İran filminin son sahnesi gibiyim,yaşamın orta yerinde.
Ben diyeyim Altın ve Bakır,
Siz anlayın Heiran.
Bakracım boş vaatlerle dolu.
Yarın bir gün çıkıp gelse umudum uzaklardan,
Bir tarotta ona çekeceğim.
Putumdur inandığım bütün imkânlar.
Talihim beni es geçiyor,
Düşkünlüğümün elinden tutmayacağım.
Yazmayacağım son cümlesini hayatımın satır aralarına.
Yorganların karabasan olmasına, yastıkların boğmacasına boyun eğiyorum.
Dizlerimin dermanını kesiyorum bıçaklarla.
Bileğledim gönlümün hırçın yanını.
Uykularımı kaçırıyor sesini hatırlamadığım simalar.
Namazları terk ediyorum alnımın karasına aldanmadan.
Gözlerimle deşiyorum kendi kabrimi.
Sevde Betül KARABACAK
Bir yanıt yazın