Sen bilmeden seni gizledim mısralarımda.
Senin gittiğin yerlere gittim.
Sessizce o yerlerde bekledim.
Seni bekledim…
Babam değirmenci değil,
Kendisi bir imamdır zat-ı muhtevasında.
Sulak bahçelerde büyüdüm,
Meyvesi boldu kendince.
İnsanı yağız ve sert…
Bilmem, nerede kaldı o eski kuşlar,
Sevgi ve muhabbet taşıyanlar?
Kelimeler çaldım,
Gizli hazinenden.
Müziklerini çaldım ismini,
İsmini en değerli hazinem yaptım.
Sen görmeden rüyalara daldım,
Yedi mevsim dağlara baktım.
Dünyalar dönmeden döndüm.
Bir planım yoktu maalesef.
Olmadı da zaten, olmasın.
Esaret altında yaşayamam.
Ama sizlerden de uzaklaşamam.
Belki şu dağlara kaçarım.
Dağların en tepesinde yatarım.
Ardından günleri sayarım.
Sayarım saymasına ama kaçamam.
Buralardan uzaklaşamam.
Çünkü virane olduğum bu yer,
Hem de bir mezar.
Kaçamazsın.
Divane olursun ama gidemezsin.
Arilara amak olursun aşkta.
Arasan da bulamazsın aşkı.
Ahmet Furkan YALÇIN aittir Rilaya mektup kitabından alıntı
Bir yanıt yazın