KATLEDİLDİM

Katrelerde katledilirsin
Bir yudumluktur her şeyin.
İnanmayıp serden geçtim,
Kederi hüsranla değiştim.

Bin asırlık ömürleri
Bir dakikanla değiştim.
Birçok kişiydim,
Şimdi bir senin için değiştim.

Damarlarımdaki kanı
Siyah ile boyadım.
Çeşminde susuz kaldım.
Ne yapayım ki bir kara kaşa esaretim…
Yedi kişiyle uykusuz kaldım da,
Yine senin aşkınla uyandım.
Yine sana muhtacım.

Bir de bir kaldım,
Ne birim oldu ne binim.
Sarıya boyadım ellerimi,
Boyam kalmadı.
Gülüşünü seyrettim,
Sonra boyanla boyandım.

Kimseden geri kalmadım
Ama şimdi kimse kalmadı.
Geriye dönüp bakamadım,
Şehirlere sığamamışım,
Bir kabre sığdım.

Seyre daldım,
Nisyan eden kalbim
Yine sende isyanda,
Yine de ayakta.

Sil gözünün yaşlarını,
Fazla dik durma,
Dökülür bıçakların.

Medet ya Rabbi,
Kurtarın beni,
Görmediğiniz kimseyim,
Kimsesiz kalmışım.

Beni de görün,
Beni de alın.
Bırakın aksın su,
Ama beni yalnız bırakmayın.

Muhtaç kalmışım,
Para istemem ama
Bir sevgi tohumu ekin ki
Yeşersin kurumuş topraklar.

Gökyüzü mavi değil,
Kahve bir renk değil,
Siyah, olabildiğince
Siyah değil.

Şimdi haykırıyorum ki
Ne bu dünyada yalnızlık,
Ne de günahlarımızda yalnızız.
Kanunsuzdur aşk ama
Cezası ağırdır.

Kimse “seviyorum” demesin,
Sevgi bir yalandan ibarettir.
Gelin, vazgeçelim,
Terk-i diyar edelim.

Başka renkler yoktu,
Herkes kendini iyi kandırdı.
Bütün bu hayıflananlar,
Kibirden yürüyemeyecek
Kadar sağırlar.

Kimse merak etmesin,
Bir sonu olmayacak.
Kabul edilmeyecek,
Semadan aşağıya dönmeyecek.

Dünü sana verdim,
Bugünlerde kayboldum.
Bıraktım, karardım,
Bir son buldum…
Ölümle kavruldum.

Ahmet Furkan YALÇIN