Kategori: Uncategorized

gök köklü çiçeğim,seninle güzelleşiyorum ben.avucunun kokusunda kimliğimi buluyorum.gülüşünün kıyısında kendime kırmızı çatılı evler inşa ediyorum.düşen her kirpiğini parmak uçlarımdan alıp bir günebakan çiçeğine yamalıyorum.gül yüzünü güneşin en parlak yamacına desenliyorum. tespih tespih dökülen göz yaşını alıp bir bulutun içinde saklı tuttum.busende nazlı bir çiçeğin tohumunu gizledim,sonra alıp annemin en güzel sandığında kilitli tuttum.şimdi bütün hücrelerim…

Söyle bana hangi bad-ı Saba rüzgârını bekler bu hunharca kavruluşBir matem kadar yaralı bu içli savruluşKudüs’ün Semasında dalgalanan hür kuş, seni de mi perçinledi bu sessiz düşBelki de bitti diyemeyeceğimiz kadar biten bir haykırış… Feyza TOK

Gitmek kolay huzuru bulmak zor soramazsın, yazamazsın dil susar kalben bağırırsın Allahı anar Rahmeti umarsın Ergül RENKLİOĞLU

Düşer umutların hayali gölgesizDüğümlenir kelimeler, derin ve sessizİnsan değil sanki aynalar hissizRuhunda kaybolur, gider kimsesizZaman açılır belirir zihninde kendininYürümek, en uzun yolda gidebildiğinKapılar kapandıkça açılan mesafeninUzak kalır rüyalar, yarım kalır benliğinDurulan bulutlarda uçan kuşlara bir bakışSonsuz görünen aleme sebepsiz işlenen nakışVarla yok arasında ince bir yokuşKalmak bir gidiş, gitmek bir kalış. Osman YALÇIN

Sustu şarkılar…Elimi kımıldatabilsem fethedeceğim yeniden İstanbul ‘u.Dudaklarım kımıldasa nazenin sözler çalacağım geceye.Ne mümkün gözlerimde aydınlık, bakışlarımda fer…Koşmam gerek, erişilmez sonun avucuna.İran filminin son sahnesi gibiyim,yaşamın orta yerinde.Ben diyeyim Altın ve Bakır,Siz anlayın Heiran.Bakracım boş vaatlerle dolu.Yarın bir gün çıkıp gelse umudum uzaklardan,Bir tarotta ona çekeceğim.Putumdur inandığım bütün imkânlar.Talihim beni es geçiyor,Düşkünlüğümün elinden tutmayacağım.Yazmayacağım son cümlesini…

Ağlamadan olmuyor,Belki de tek çaresi bu…“Unut” dedikçe unutulmuyor,Belki de susmanın bedelidir her şey,Onun gözlerinin ışığı,Güzelliğinin kefareti için,Yalnızca bir bedel: Çokça gözyaşı. Gökyüzünde sert bir rüzgar,Çarpıyor, afallatıyor, acıtırken savuruyor.Nefesim kesiliyor, dünya küçülüyor.Ve anlıyorum, büyük acılar için,Yalnızca bir bedel: Çokça gözyaşı. Perişan olmuşken bile zihnim,Nereye gidersem gideyim, bırakmıyor peşimi.Beni sorarsan, iyiyim işte,Sen yoksun ki artık, iyiliğin manası…

Yağmur damlaları gibi coşa coşa yağar sevgim, İsminin nazlı hâli ise ruhu revân eyler her saniye. Bilmiyorum, bir başka his mi bu bende ki? Tanıdık mı bu? İşte o da bir muamma. Yıldızlara baksak da her gece, İkimizin gözleri de birbirine değer. Mesafeler kaplasa da yolları, o yıldız mutlaka ikimize de uğrar. O yıldızın da…

Ne yana dönsem yüzler hep yabancı bana. Kelimelerimin anlaşıldığından şüpheliyim. Benim ben olduğumu bildiklerinden de…Aitliğimi kaybettiğim 12. ayın arefesi, gözlerimin yorgunluğunu dindirmiyor uykular. Gündüzleri hesap etmeyi çoktan bıraktım. Ruhumda ki sisin dağılması mı?Geçelim bu safhayı.Ben kara bulutlarla dolu gökyüzünün müdavimiyim, güneşli günler uğramaz coğrafyalarıma. Kulağımda yankılanan Farsça şarkı, mesela bilmez müzikalitesini insanlar. Bilmezler şiirler ruhumu…

Kırlangıçla başlayalım.. Ebrehe’nin ordusuna Allah’ın gönderdiği ebabil kuşları aslında dağ Kırlangıçlarıdır, Cahit Zarifoğlu‘nun Motorlu Kuş isimli eserindeki kuş da kırlangıçtır. Biz dergimizin adını kırlangıç koyarken mazimizden, âtiye uzanacak bir el umuduyla yola çıktık. Türklerde dostluğun ve şevkatin simgesi, insanları musibetlerden kurtaran kuş olarak değer kazanırken, bir yandan da umudu barışı ve esenlik anlamlarını barındırıyor. Doğu…

Ben seni;Aşka tövbeli iken,“Vebali boynuma” dedim,Yeminimi bozdum da sevdim.Ben seni;Oluru yokken, imkânsızken,O bildik inadımla,Sonsuz aşka inandım da sevdim.Ah sevgili, bilmiyorsun.Şu yalan dünyaya,Şu yalan aşklara inat,Ben seni;Çok sahi sevdim… Furkan YILDIZ –