Düşer umutların hayali gölgesiz
Düğümlenir kelimeler, derin ve sessiz
İnsan değil sanki aynalar hissiz
Ruhunda kaybolur, gider kimsesiz
Zaman açılır belirir zihninde kendinin
Yürümek, en uzun yolda gidebildiğin
Kapılar kapandıkça açılan mesafenin
Uzak kalır rüyalar, yarım kalır benliğin
Durulan bulutlarda uçan kuşlara bir bakış
Sonsuz görünen aleme sebepsiz işlenen nakış
Varla yok arasında ince bir yokuş
Kalmak bir gidiş, gitmek bir kalış.
Osman YALÇIN
Bir yanıt yazın