Küçük kalbimin küçük odalarında neler yaşandı bir bilsen
Kimse görmedi, sessiz sedasız yaşadım seni
Yüreğimde ne fırtınalar kopardın da olmadı haberin
Tıpkı bir tufan misali, yıktın geçtin her yerimi
Uzaktan küçücük, aslında kocaman bir kalbin var
Tıpkı geceleri kendini gösteren dolunay gibi
Sen gece ya da gündüz olsan gece olurdun sevgilim
Tıpkı şu an sana bu şiiri yazdığım gece gibi
Işıkların hep yüreğimin engin denizlerine vursun
Aydınlatsın kalbimin en derinlerini
Karanlığın bile bir ışığı olabileceğini
İlk ben senden öğrendim inanki
Gözlerinde kocaman bir dolunay taşıyorsun
Kirpiklerin gecenin karanlığı gibi
Bakışların günümü aydınlatan, yoluma ışık tutan
Hayatıma mana katan bir şiir misali
Hani Özdemir Asaf der ya,
Adını gizleyeceğim ,Sen de bilme lavinia
Ben seni kelimelere dökemiyorum
Seni anlatamıyor hiçbir kelime, asla yetmiyor bana,
Sen öyle bir gecesin ki sevgilim
Sakın aydınlanma, kucakla beni karanlığınla
Sar beni kollarına, sakın bırakma asla
Çünkü bekliyorlar pusuda, tuzak kurdular yollarıma
Bitti bu gece her şey bitti.
Hücrelerimin en derinlerine kadar sevdim seni
Kendine çok iyi bak imkansızım, hasretim
Bana dair ne varsa, senin için yitip gitti
Hatice Kübra Küçükkeskin

Bir yanıt yazın