KAPI ARALIĞINDAKİ GÜLÜŞ.

gök köklü çiçeğim,seninle güzelleşiyorum ben.
avucunun kokusunda kimliğimi buluyorum.
gülüşünün kıyısında kendime kırmızı çatılı evler inşa ediyorum.
düşen her kirpiğini parmak uçlarımdan alıp bir günebakan çiçeğine yamalıyorum.
gül yüzünü güneşin en parlak yamacına desenliyorum.

tespih tespih dökülen göz yaşını alıp bir bulutun içinde saklı tuttum.
busende nazlı bir çiçeğin tohumunu gizledim,sonra alıp annemin en güzel sandığında kilitli tuttum.
şimdi bütün hücrelerim senin ismini sayıklıyor.
sesini dinlettim herkese bir ninni gibi geldi gözbebeklerine insanlığın.
göz bebeklerini aldım evrene bir fener gibi kondurdum.
şayet sen olmazsan evren yetim kalacak ,yolunu bulamayacak. yoldaşı kayıp olacak.
sen şimdi ruhumun çiçeğisin.
güzelliğini bir içim su gibi çocuklara içirdim.
kendimi cenin pozisyonunu yapıp avuçlarına sığdırdım.
ressamlar senin yüzünü göz bebeklerime çizdi.
müzik kutumda tınısı hoş şarkıların içine sığdırdım seni.
seni dualarımın en güzel köşesine nakışladım.
sana niyet ederken sağa,sola kör oldum.
seni bir çocuğun üşüyen yanaklarındaki pembelikte buldum.
seni çiçekler yurdunda buldum.
seninle güzelleşiyorum sevgili.

seninle yine gökyüzünü boyamaya gidelim mi?
hadi tutalım fırçalarımızı.
her zamanki gibi
sen beyaza boya
ben ise maviye.
çünkü beyazın rengi seninle isim buldu.senin saf yanın ile yeniden dirildi beyazlık.
sevgi merdivenlerini gökyüzüne sen dayattın.
âh sevgili sen şimdi mutluluğumun yanısın.

gitme!
şu daracık evrende mülteci gibi hissediyorum.
gidersen çocuklar annelerine küser.
gidersen senin için tuttuğum orucum bozulur.
gidersen penceremin önünde ayağı kırılan kelebekler birikir.
gidersen ağlamaktan yosun tutar yanaklarım.
sisli bulutlar kainatı sarar.
zihnim bir muamma ile cebeleşir.
gidersen hazin sonbahar kapımı çalar.
gitme!
sevgi tarlalarında özlem biçemem ben.
gidersen akrep yelkovana küser.zaman zamansız kalır.
ruhum kıskac’ın ucunda salanır durur.
şayet gidersen evreni amansız bir hastalık sarar.
kanı pıhtılaşır herkesin,beni bir diş ağrısı tutar.
kuşlar kalp yetmezliğinden ölür.
şiirlerimi sancılar tutar.

sensizliğin günlerinde körler ülkesine misafir oldum.”senin güzelliğini anlattım” görürlerse eğer ilk seni görecekler.
sakın adımı kimseye söyleme sen diye tanıttım herkese kendimi.
sen de buldum benliğimi,sen oldu her yanım.

ve sen geldin!
ilkbahar çaldı kapımı bu defa.
söz senin gelişin için bütün evrene pamuk şekeri servisi yapacağım. “benden bütün evrene pamuk şekeri bayım”.
söz kalbimin her bir odacığına seni misafir edeceğim.
senin için bozkırlara atları süreceğim.

şimdi şiirlerime papatyalar,fesleğenler,şakayık çiçekleri ve frezya çiçeklerini ezeceğim.
sahi seni gökkuşağının bir rengi olarak ekleyelim.
gökkuşağında renkler cümbüşlensin.

âh sevgili,
sen benim rızkımın bir parçasısın.gönlüme ilikledim seni.
sil şimdi o gözyaşlarını o güzel yüzünden nasipleneyim.

(bir dahaki şiirime kadar kendine iyi bak.yıldızlı geceler dilerim.şiirce kal sevgili)

-Mesken Eker-